پرستاران و کادر پزشکی کشور دو ماه است که در صف نخست مبارزه با کرونا قرار دارند، شاید به همین دلیل انتشار خبر اخراج پرستاران به بهانه‌های واهی از بیمارستان‌های خصوصی در بین خبرهایی که از مجاهدت‌های آنان منتشر می‌شود، سال برانگیز است.
دبیرکل خانه پرستار در گفت‌وگو با ما از نقش وزارت بهداشت در شکل‌گیری این ماجرا می‌گوید.
محمد شریفی مقدم معتقد است آنچه امروز اسباب دردسر و گرفتاری برای تعداد زیادی از پرستاران شده، نتیجه سیاست‌هایی است که اتفاقاً خود رئیس نظام پرستاری حامی سرسخت آن بوده است! بنابراین وی نیز یکی از اضلاع مقصران در اجحاف به پرستاران به شمار می‌رود.
وی ادامه می‌دهد: در بررسی رفتارهای غیرعادلانه و غیرمنصفانه با پرستاران متوجه می‌شویم وقتی عرضه بیش از تقاضا شود، کالا یا خدمت ارائه شده فاقد ارزش لازم می‌شود، به‌طوری که هفت سال پیش با تشکیل معاونت پرستاری خبری از پرستار شرکتی و پرستار بیکار نبود. اما سیاست‌های پزشک‌سالارانه وزارت بهداشت که معتقد است نیروی کار ارزان‌قیمت باید آن قدر زیاد باشد که هر پرستاری در هر شرایطی جذب شود، موجب بروز چنین رفتارهایی با پرستاران نه تنها در بخش خصوصی بلکه در بخش دولتی شده است. رفتارهای سخیفی از این دست نتیجه تصمیم‌گیری‌های وزرات بهداشت و همه لایه‌های حاکمیتی این مجموعه است که در اعمال برخی سیاست‌ها موفق و در برخی ناموفق بودند.
وی توضیح می‌دهد: از هفت سال پیش تا کنون ظرفیت دانشکده پرستاری دو برابر افزایش یافته است، پیش از این سالانه بین 6 تا 7 هزار پرستار دانش‌آموخته می‌شدند، اما در حال حاضر بیش از 12 هزار نفر پرستار دانش‌آموخته در سال داریم.علاوه بر این تعداد دانشکده‌های پرستاری از 100 به 200 دانشکده افزایش یافته؛ یعنی دو برابر شده است، این‌ها همگی نتیجه تلاش‌ها یا سیاست‌های وزارت بهداشت یا سیستم پزشک سالار است.
شریفی مقدم اضافه می‌کند: با تشکیل معاونت پرستاری، سیاست‌های پزشک سالاری از طریق معاونت پرستاری و در برهه‌ای از زمان توسط نظام پرستاری اجرا شد.
رئیس کل نظام پرستاری در آن زمان گفته بود ما تعداد دانش‌آموختگان را از 5 هزار به 12هزار نفر و تعداد دانشکده‌های پرستاری را از 100 به 200 دانشکده افزایش دادیم، در حالی که رشد دانشکده پرستاری و آموزشی که از آن سخن می‌گویند رانت‌های های چند هزار میلیاردی است که حرف‌های زیادی پشت آن است! در حالی افزایش تعداد پرستاران مورد توجه قرار گرفت که با افزایش تعداد پزشکان در سال گذشته به شدت مخالفت شد و مجلس و کمیسیون بهداشت به این مقوله ورود کردند و به صورتی غیرمنطقی ظرفیت دانشکده‌های پرستاری را دو برابر کردند.
در دوره وزارت آقای قاضی‌زاده هاشمی آیین نامه‌ای توسط نهادهای پرستاری در سال94 تهیه شد که بر اساس آن هر بیمارستان می‌تواند بدون کنکور به اندازه دلخواه خود دانشجوی پرستاری پذیرش کند، اگر جامعه پرستاری آن زمان مانع انجام این کار نمی‌شد، الان 200 هزارپرستار بدون مدرک دانشگاهی داشتیم که سرگردان بودند! وزارت بهداشت با این سیاست به دنبال کاهش ارزش خدمات و امنیت پرستاری است. معاونت پرستاری و نظام پرستاری در برهه‌ای معتقد بود پرستار باید تن به هر کار سخت و پرخطری بدهد، این گونه بود که موضوع شرکتی کردن پرستارها مطرح شد.
ده‌ها هزار پرستار شرکتی تحت استثمار خود وزارت بهداشت است و وزارت بهداست نیز همین بلایی را که بخش خصوصی بر سر پرستاران آورده است همیشه مرتکب می‌شود، وزارت بهداشت سال‌هاست پرستاران خود را به این نحو اخراج می‌کند، پرستاران شرکتی سرنوشتی بهتر از این ندارند.
این شرکت‌ها و شرکت آوای سلامت که زیرمجموعه وزرات بهداشت است، از یک طرف می‌گویند ما واسطه انتقال و معرفی پرستار به بیمارستان هستیم، از طرفی همین الان ما ده‌ها هزار پرستار شرکتی در دل بیمارستان‌ها داریم، پرستارهایی که در بیمارستان دولتی کار می‌کنند. اخراج پرستاران یا بلایی که بخش خصوصی بر سر این قشر زحمتکش آورده امری مذموم و غیراخلاقی است، روا نیست بیمارستان‌هایی که درآمدهای آنچنانی از نتیجه کار همین پرستاران تا پیش از این داشتند با کم شدن درآمدشان در یک برهه زمانی، پرستارانی که در میدان مبارزه با کرونا جان خود را به دست گرفته اخراج کنند. آیا می‌توان رطب خورده را که خود وزارت بهداشت است منع رطب کرد؟
دبیرکل خانه پرستار می‌گوید: بخش خصوصی قطعاً در پاسخ به چرایی اخراج پرستاران همان ادعای وزارت فخیمه بهداشت را تکرار می‌کند که قرارداد یکساله بوده و تمدید نشده است! وزارت بهداشت هم پایان سال گذشته همین کار را با پرستاران زیادی کرد، متأسفانه سیاست‌ها به‌نحوی اتخاذ شده که در دفاع از حقوق پرستار کسی نمی‌تواند کاری انجام دهد، هنگامی که معاونت پرستاری عضو هیئت مدیره شرکت آوای سلامت است و پرستاران را برای بیمارستان‌ها تأمین می‌کند، می‌تواند حامی حقوق آن‌ها باشد؟
نظر شما